*Çok Gözükmeyen Eski Üyeler Meselesi*
Sayın Elmacıoğlu, PDA'nın bugünlere gelmesinde kendisi farkında olsa da
olmasa da en büyük pay sahiplerinden biridir... Esprili üslubuyla yaptığı
katkılar, bizim blog'un 2006 arşivlerinde ve PDA rehberlerinde belgelenmiş
olup, bugün yazdıkları da gene son derece değerli bilgiler...
Gökhan Bey,
Uzunca bir süreden sonra tekrar sesinizi duymaktan çok mutlu olduk. Biz de
sizinle tanışmayı çok istiyoruz... Verdiğiniz bilgiler için tekrar
teşekkürler. Yalnız, bu kadar steril ortam yaratırsak bu nazenin mahlukun
doğasındaki bağışıklık artar mı azalır mı? Gerçi bunlar "apartman çocuğu",
bunu kabul etmek durumundayız, ama yine de sokakta, kırda bayırda oynayan ve
daha az hastalanan kanlı canlı çocukları düşününce akla bu soru gelmiyor
değil...
*Doğru Toprak Meselesi*
Hani ilkelerimizden en önemlisi kaynağını bildiğimiz doğal ve evladiyelik
pembe domates tohumlarının bu özelliklerini yitirmeden sürmesini sağlamak
ya, o yüzden soruyorum. Gerçi diyelim ki Hafize Baliç'in bahçesindeki toprak
ile bizlerin oradan buradan aldığı abuk sabuk torflar, topraklar zaten aynı
değil, bu durum zaten yeterince olumsuz bir durum... (*Balkonlardaki şehir
havasını, tozu, egzosu saymıyorum! Bir de onlar var tabii. Dolayısıyla
örneğin bizim balkon çekirdeklerinin gen haritasına bunlar da kaydedilmiş
olmalı!)*
İlk yılllarda biz bu kaygımızı english gardens'dan aldığımız ve kalitesine
çok güvendiğimiz sterilize edilmiş, mineral takviyeli toprak ile aşmıştık.
(Nitekim arada bir değişik toprak kullandığımızda hemen hayvanat bahçesine
dönmüştü ortalık.) Onlar artık kapatıp İstanbul'dan başka yere gitmişler. Bu
yaz son sattıkları toprak ise eskisi gibi değildi üstelik bol solucanlı idi
ve bir bahçıvan "toprağı havalandırır domateslerinizin köklerine zarar
vermez, merak etmeyin" dedi... Gürbüzleri elle azad edip, kalanlara
dokunmadan kullandık biz de...
Her halükarda İstanbul'da bundan böyle kalitesine güvendiğimiz satılık paket
toprağı nasıl bulacağız? Bazı ithal topraklar var ki onlar da organik sebze
toprağı değil üstelik de hayli pahalı... Mecburen torf ile karıştırıp
bunları kullanıyoruz. PDA'nın başlatıcılarından Münevver Eminoğlu ormandan
alınmış temiz funda toprağı tavsiye ederdi. Bu yıl kimi üyelerimiz bu yolu
seçtiler. Cem Birder kardeşimiz de örgütlediği Toprak Ana ağına dahil
organik tarım yapan çiftçilerden temiz toprak satın alınabileceğini
belirtti.
*Aynı Soru ve Bağışıklık Meselesi*
Yazdıkça kendi sorumun cevabını da verir gibi oluyorum galiba, "madem durum
böyle o zaman düdüklü tencere+sterilizasyon yönteminden başka çare kalmıyor
geriye işte" dediğinizi duyar gibiyim. Öyle mi?
Peki gene de sormak istiyorum; "doğal bağışıklık" konusu nasıl olacak? Uçan
kuştan nem kapmaz mı o zaman bunlar?
*Diğer Yerel Tohumlar Meselesi*
Bu arada sizin son cümlenize cevaben: Çocukluğumuzun karpuzunu bulursak,
çekirdekleri hemen saklarız, merak etmeyin! İş bulabilmekte... "Yerel tohum
bulma iletişim projesi" başlatma zaman zaman sizin gibi diğer üyelerimizden
de gelen bir talep aslında. Ama sadece şu "doğal pembe domates
çekirdekleri"ni korumak için çektiklerimizi bir bilseniz! Bu iş için gönüllü
insan, zaman, yer, fon gerek. Bir de "dürüstlük" ve "sorumluluk" meselesi
var. Tanıdıklarla yola çıkarken sorun yok, kim kimdir biliyorsunuz. Katılım
artarken tanımadıklarınızla aynı çatı altındasınız ve sadece güvene dayalı
ilişkiler içindesiniz. Bu da bir yandan yeni dostluklar kazandırırken bazen
de tedirginlik yaratabiliyor... Bu yüzden bu isteğinizin karşılanması
bağlamında şu anda ancak PDA üyelerinin kendi içlerinde yazışıp başka yerel
tohumları da paylaşmalarını teşvik edebiliriz. Mesela bu mesajı okuyan bir
sevgili üyemizin elinde varsa çocukluğumuzun karpuzlarının simsiyah
çekirdeklerinden, size yazıp yollayabilir. Bende organik kırmızı biber
tohumu vardı örneğin, Bodrum'da buluştuğumuz PDA üyelerine sonradan
yollamıştım.
Geçen yıl bir grup meyva çekirdekleri toplamaya başlamıştı. Buğday grubunun
da bir "yerel tohum ağı" projesi vardı, biz de bilgi paylaşımı bağlamında
bir ucundan içinde sayılırdık. Onlar bir yerel tohum envanteri çıkarmak
amacıyla bu işi başlatmışlardı. Ne var ki gerekçesini bilmediğimiz bir
gelişme ile bir başka derneğe geçirildi o proje.
*Çalınan Tohumlar ve Bilgiler Meselesi
*Türkiye'nin endemik bitkileri, sebze ve meyvalarının tohumlarının yıllardır
"götürüldüğünü" hepimiz biliyoruz. Bizim gençliğimizde, -Türkiye'nin
amerikalılaşma hevesine kapıldığı yıllardı-, "barış gönüllüsü" etiketiyle
Anadolu'da dolaşanlar genç Amerikalılar vardı. Görünen işlevleri fakir
köylüye bilgi verme, yardım etme, Türkiye'nin "kalkınmasına" yardım etmekti.
Kimilerinin "görünmeyen" işlevlerinin ise buradan bilgi ve materyel taşıma
olduğu sonradan ortaya çıkmıştı. Hatta yıllar sonra bu PDA ilk kurulduğunda
"nerelerde Türk pembesi var acaba" diye araştırırken (Bkz:
http://pembedomates.blogspot.com/2006/06/oregonda-trk-pembeleri-yeni-...nda
da Gökhan Bey'den o tarihte gelmiş bir mektup var hatta bu
içeriğin- ) Oregon'da bahçıvan Melvin'in Türkiyede barış gönüllüsü ("Peace
Corps") olarak çalışan ve bu görevi yaparken tohum toplayan dostlarından
"Türk pembe domatesi" tohumu aldığının belgesini bulmuştuk...
Kimseyi töhmet altında bırakmak istemeyiz ama bu barış gönüllülerinin çağdaş
versiyonları bugün de aramızdalar. Hatta bu işi açık açık ve örgütlü olarak
yapıp, tohum ve bilgi toplamaktalar. Kimi devletler (Norveç'teki Svalbald
tohum deposu <http://pembedomates.blogspot.com/2008_02_01_archive.html>örneği)
gibi. Kimileri de yaklaşan evlere şenlik Biyogüvenlik Yasa
Tasarısıyla bu ülkede nasıl halledileceği büyük sorun olan; "genetik bilimi"
ile "insani amaçlar" arasındaki o kaypak çizginin olumsuz tarafına geçip,
türlü çıkarlar sağlamak için aklınızın almayacağı yalanlar
söyleyebiliyorlar. Ne için? "Acaba şu masum doğal tohumun genetik
özellikleri neymiş? Bakalım bir mikroskop altında!" Sonra bu tohumun meyvası
da hemen endüstrileşsin! Gelsin paralar, gelsin unvanlar...
*Endüstriyel Pembe Domatesler Meselesi*
Geçen gün yolumuz İstinye Kanyon'a düştü, harika bir manav var orada. Dekor,
çeşit, renk... Süper! Tezgahta Antalya'dan geldiğini söyledikleri pembe
domatesler vardı. Lezzeti, rengi ve kokusu bizim ilkellerle asla aynı
değilse de "eh işte idare eder"! Diğerlerinin üç misli fiyata satıyorlar.
Fabrikadan çıkmış gibi hepsi aynı boy, aynı renk, yüzey düpdüzgün. Hepsinin
daldan koptuğu noktada nedense bir küçük sarı leke var. Ne iş şimdi bu?
Halkımız pembe domates yemesin mi? Yesin tabii, ama bu özgün olan değil ki.
Başka birşey. *
*
*Güven Meselesi*
Dolayısıyla "yerel tohum dostu gözüken", "Türk çiftçisine yardım eli
uzatan", doğalcı, organikçi, vesaire görünen herkesin gerçekten öyle olup
olmadığını bilmek zor. Bu yüzden tohumlarımızı kime "emanet" ettiğimizi
bilmek istiyor, bu yüzden bu gruba üye olunurken "açık kimlik" istiyoruz.
Dürüstlüğe güven konusunda da tek enstrümanımız var, "PDA Manifestosuna
uygun davranılacağına söz verilmesi"! Bu sözü veren kişinin doğruyu
söylediğine biz güveniyoruz. Aykırı bir durumda ya hiç üye almıyor ya da
saptandığında üyeliğe hemen son veriyoruz.
Bu yüzden bazı çevrelerde son derece antipatik bulunduğumuz, hatta hakarete
bile uğradığımız da bir gerçek. Bodrum'da yaşayan bir avukat meslekdaş, pek
tanınan, pek "mutena" bir ağda rastladığı PDA hakkında suç içeren içerikleri
yollayıp, haklarında dava açmamızı önerdiğinde gözlerimize inanamadık. Bizi
"yobaz bir hristiyan tarikatı"na (niye "hristiyan" ise artık, sanki diğer
dinlerde yobaz tarikat hiç yokmuş gibi!) benzetip, "PDA küskünleri"ni kendi
çatıları altında başka bir isimle örgütlenmeye davet etmişler. Böylece
tohumlara bildikleri gibi davranıp, "özgürce" dağıtacak ya da satacaklarmış.
*İlkeli Olabilmek Meselesi*
Böylesi bir muhalefete maruz kalmamıza yol açan nedenler ise şunlar: PDA içi
paylaşımda "para ile satış"a karşı olmamız, üye olmayana tohum vermememiz ve
verdirmememiz, bir de zararlılarla mücadelede "ilaç" düşmanı olmamız. Bu
hangi mahkemeye anlatılır allahaşkına? Anlasa anlasa "hiçbir iyiliğin
cezasız kalmaması" bağlamında Murphy anlar bunu herhalde.
Bu konuda yobazız, hatta çok yobazız, evet. Çünkü bu doğallığı sürdürmek
için 15 dostumuzla yola çıkmıştık, şimdi ise 1500 dostumuz var. Onlarla bu
ilkeleri ve tohumlarımızı koruyarak gidebildiğimiz kadar gideceğiz...
Böylece varlık nedenimizi bir kere daha paylaşmış olduk...
*Hepinize sevgi ve saygıyla.*
A.T.
yazacaktım bunları, kısmet bugüne ve sizin "bir dokunma"nızaymış demek...
Bugün Sevgili Hikmet Soydam'ın "ortak tarla alalım" mesajı da çok ilginç.
Yoksa hepimiz bir olup, bir ortak "PDA adası" alıp artık orada mı yaşasak?*
*Bu konuyu düşünelim arkadaşlar!*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder