benim hala umudum var

Sabah tam 9'u beş geçe Kadıköy'de meydanda iki katlı otobüsün üst katındaydım.
Güruh gibi bir kalabalığın kıpırdamadan saygı duruşunu,araçlarından inerek onlara katılan sürücüleri, çalan kornaları ve onlara zevkle katılan vapur düdüğünü dinledim. Gözlerime bir perde indi ama mutluluk belirtisi :)
Benim hala umudum var...

Not : Bir yandan bu mesajı yazarken, gazeteye de göz atıyorum. Nükleer yasası danıştaya takılmış. Tökezlesin de hiç ayağa kalkamasın!
Karar vericiler ellerinde pimi çekilmiş el bombaları ile dolaşıyorlar.
Genetiği değiştirilmiş organizmalar, nükleer ihaleleri, Akkonak koyuna liman yapımı izinleri, Kazdağını delip deşen siyanür boğazlarına kaçasıca manyaklar ...
Ama benim hala umudum VAR !